Bresckaja voblasć

Description

Obwód Brzeski znajduje się w południowo-zachodniej części Białorusi. Ma wspólną granicę z Ukrainą i Polską.

Teren obwodu brzeskiego należy do Prypecińskiego i Prypecińskiego Polesia. Jest tu wiele bagien, a sieć rzeczna jest dobrze rozwinięta. Najważniejsze cieki wodne to Jaselda, Muchawiec, Zachodni Bug i Prypeć. Wśród jezior warto wymienić Wygonoshczańskie, znajdujące się na terenie rezerwatu o tej samej nazwie.

Ponad jedna trzecia terytorium obwodu brzeskiego jest zajęta przez lasy. Wskaźnik ten wykazuje wyraźne wahania. Jest on najwyższy w okręgach Gantsevichi, Ivatsevichi i Malorithi, osiągając 50% lub więcej. Puszcza Białowieska, która jest parkiem narodowym, jest znana na całym świecie. Ponadto, rezerwat Pribuzskoje Polesie jest częścią transgranicznego rezerwatu biosfery.

Ważną rolę w ochronie rzadkich gatunków, w tym trzciny mietlicy, odgrywają bagna Zvanet, Sporovsky, Olmanskie i Srednaya Pripyat zakazniks. Obwód brzeski posiada dziesiątki pomników przyrody o znaczeniu krajowym. Wszystko to stwarza doskonałe warunki dla rozwoju turystyki ekologicznej.

Centrum administracyjne to Brześć. Na terenie regionu znajduje się 16 powiatów. W obwodzie brzeskim mieszka 1 384 476 osób (na dzień 1 stycznia 2018 roku), z czego obywatele stanowią nieco ponad 70%.

Pięć powodów, aby odwiedzić obwód brzeski

1. By oddać hołd Tadeuszowi Kościuszce

Być może nie ma innej osoby historycznej, która byłaby mocniej związana z tym regionem. Przyszły bohater narodowy urodził się w majątku Mereczewszczina niedaleko Kossowa. Obecnie w odrestaurowanym dworze mieści się muzeum poświęcone życiu Tadeusza Kościuszki. Inny muzealny ekspozycja znajdować blisko the v. Siecznovichi w Żabinkowskiy powiat. Tu, w majątku, który należał do rodziców Tadeusza Kościuszki, spędził wiele lat swojego życia. W Zditowie, dawnym kościele unickim, gdzie odwiedził go bohater narodowy, zasługuje na uwagę.

Osiedle Muzealne Costusco w Kossowie

W obwodzie brzeskim jest wystarczająco dużo miejsc, które są w jakiś sposób związane z powstaniami przeciwko carskiej władzy. Są to masowe groby ich uczestników i pomniki, znajdujące się w tych miejscach, w których toczyły się znaczące bitwy.

2. Ciesz się dziką przyrodą

Puszcza Białowieska, która znajduje się na liście światowego dziedzictwa kulturowego UNESCO, jest znana daleko poza granicami Białorusi. Uważana jest za ostatnią puszczę w Europie, gdzie każdy miłośnik przyrody powinien odwiedzić przynajmniej raz, aby zobaczyć majestatyczne żubry, a także olbrzymie drzewa, które pamiętają jeszcze czasy Wielkiego Księstwa Litewskiego i królewskie polowania.

Większość Białorusinów przyciąga tu rezydencja Świętego Mikołaja, która w czasie świąt noworocznych zamienia się w jedno z najczęściej odwiedzanych miejsc w kraju.

Dziedzictwo przyrodnicze Brześcia nie ogranicza się tylko do Puszczy Białowieskiej. Na południowym zachodzie znajduje się rezerwat Pribuzhskoje Polesie. Jest to jedyne miejsce na Białorusi, gdzie rośnie majestatyczna czystość - unikalny gatunek paproci, który zdaje się spadać z kart książek o dinozaurach. Nie mniej wyjątkowe są tutejsze krajobrazy, które zadziwiają swoim pięknem.

Nizinne bagna Zvanet i obszar zalewowy Yaselda słyną z tego, że zamieszkuje je największa na świecie populacja wirujących trzciny. Każdego roku na Białoruś przyjeżdżają setki zagranicznych turystów, aby zobaczyć tego pozornie niezauważalnego ptaka. Jest to jeden z najrzadszych gatunków na kontynencie europejskim.

Rezerwat "Wygonoshchanskoje", położony wokół jeziora o tej samej nazwie, został utworzony w celu zachowania unikalnego kompleksu leśno-błotnistego, który służy jako dom dla ostrygi brodatej, dupelii, węża, dzięcioła trójpalczastego, głuszca. W ostatnich latach można tu nie tylko oglądać zwierzęta, ale i filmować je. Rezerwat jest znany nie tylko wśród białoruskich fotografów.

Bagna Olman zadziwiają wszystkich, którzy przybywają tu po raz pierwszy, swoimi rozmiarami. Piękny, wytrzymały teren przyciąga miłośników ekstremalnych wędrówek, którzy próbują sprawdzić swoje siły. Ale prawdziwą wizytówką Polesia jest Prypeć z dębami zalewowymi, zatokowymi łąkami i starymi jeziorami porośniętymi białymi liliami. Rafting rzeczny pozwala zobaczyć te piękne krajobrazy i zwierzęta, które tu żyją. Dla zachowania wyjątkowej przyrody Polesia utworzono Rezerwat Prypeci Średnej.

3. Aby docenić różnorodność architektury ikonicznej

Obwód brzeski słynie ze swoich świątyń. Najstarsze z nich pochodzą z XVI wieku, choć trudno domyślić się czcigodnego wieku niektórych drewnianych kościołów z powodu późniejszych przebudów.

Specjaliści wyróżniają na Polesiu kilka szkół architektury drewnianej, z których każda ma swoje własne, niepowtarzalne cechy. Dla niewyszukanych turystów często trudno je zauważyć. W późniejszych czasach styl "ludowy" zaczął być mieszany z elementami zapożyczonymi z kamiennej architektury baroku i klasycyzmu, a od połowy XIX wieku - z retrospektywnym stylem rosyjskim.

Jeśli we wschodniej części obwodu brzeskiego, gdzie dominowały bagna i lasy, drewno było głównym materiałem budowlanym, to w innych obwodach, gdzie rolnictwo i późniejszy przemysł były już od dawna dobrze rozwinięte, budowano głównie kamienne świątynie.

Kościół Świętej Trójcy w Czerniowcach

Można też zobaczyć, jak jeden styl architektoniczny zastąpił inny. W rezultacie zachowała się cała konstelacja kościołów i cerkwi, które są pięknymi przykładami architektury kultowej. Jego wielbiciele z pewnością docenią możliwość zobaczenia w czasie jednej, stosunkowo krótkiej wycieczki różnorodnych świątyń odzwierciedlających różnorodność lokalnych tradycji budowlanych.

Nie mniej interesująca jest dekoracja wnętrz świątyń. Jeśli drewniane kościoły często spotykają się z haftowanymi dywanami, w starożytnych kościołach zadziwią Cię rzeźbione złocone ołtarze i bujna sztukateria.

4. Dotknij historii wojskowej

Złożona historia Brzeszczyny, która obfitowała w konflikty zbrojne, pozostawiła jasny ślad w dziedzictwie architektonicznym regionu. Być może najstarszym i jednym z najbardziej znanych budynków tego typu jest Kamieniec Wezha. Donżon z czerwonej cegły pozostał z całego zespołu fortyfikacji (większość budynków w nim była drewniana).

O ogromnej roli Kamieńca Wieżego świadczy fakt, że wraz z żubrem jest on przedstawiony na herbie obwodu brzeskiego. Jeszcze wcześniejszymi przykładami sztuki fortyfikacyjnej są ufortyfikowane miejsca osadnictwa rozproszone po całym jego terytorium. Jeden z nich znajduje się w pobliżu osady o tej samej nazwie w powiecie baranowickim.

Kamieniec Wezha

Starożytni osadnicy wykorzystywali naturalne wzniesienia, wzmacniając je jeszcze bardziej. Pozostałości wałów ziemnych i rowów można jeszcze zobaczyć. Osady te pozostały w tyle, ale do dziś miłośnicy historii odwiedzają je, aby wyobrazić sobie, jak żyli nasi przodkowie.

W okresie renesansu i poza nim ogromną rolę odegrały dwie fortyfikacje: Jabert na Jasełdzie i tzw. twierdza Lachowiczów. Oba były zaawansowanymi fortyfikacjami, które uosabiały najlepsze osiągnięcia ówczesnej nauki, ale zostały zniszczone w licznych wojnach.

Współczesnej historii nie można sobie wyobrazić bez Twierdzy Brzeskiej, która została zbudowana na terenie starożytnego Brześcia w latach trzydziestych XIX wieku. Od tego czasu uczestniczyła we wszystkich istotnych konfliktach aż do II wojny światowej. Interesujące są również liczne forty i baterie Twierdzy Brzeskiej, rozproszone na dużym obszarze.

Na szczególną uwagę zasługują niemieckie fortyfikacje położone wzdłuż Kanału Ogińskiego. Pojawili się tu w czasie I wojny światowej. Cel był prosty: przekształcenie drogi wodnej w nie do zdobycia linię obrony. Nic dziwnego, że właśnie to miejsce zostało wybrane na wojskowy festiwal historii "Vygonoschanskaya Fortetsia".

The Dot of World War I in Vygonoshchy

5. Zanurz się w smaku Polesia

Polesie jest szczególnym obszarem o oryginalnej kulturze, który może stać się prawdziwą marką turystyczną. Przynajmniej pierwsze kroki w tym kierunku zostały już poczynione: w obwodzie brzeskim jest wystarczająco dużo miejsc, gdzie można zapoznać się z tradycjami i folklorem błogosławionych.

Być może najlepszym z nich jest Motol. Dawne miejsce znane jest nie tylko z kuchni, w której różne wędzone owoce zajmują zaszczytne miejsce (poświęcony im jest odbywający się corocznie festiwal "Motalskie Prymaki"). Znajduje się tam również lokalne muzeum historii poświęcone życiu Poleszuków. Podczas wycieczki prezentowane są różne ceremonie i wykonywane są pieśni.

Muzeum Sztuki Ludowej w Motolu

Jeszcze jednym dobrym sposobem na zapoznanie się z lokalną kulturą jest wizyta w wiosce. Kokorika, najlepiej wiosną: jeśli będziesz miał szczęście i poziom wody w jeziorze Vygonoshchanka podniesie się wystarczająco wysoko, zamieni się w rodzaj Wenecji, gdzie można poruszać się po ulicach tylko łodzią.

Sporovo słynie z dań rybnych. Prawie w każdej wiosce w pobliżu jeziora lub rzeki istnieją unikalne sposoby na palenie. Jeden przepis przewiduje gotowanie ryb w piecu na koperku i świeżym sianie.

W obwodzie brzeskim istnieje wiele obrzędów, które mają status narodowego dziedzictwa kulturowego. Uczestnictwo w nich oznacza lepsze poznanie białoruskiej kultury ludowej, dotknięcie korzeni, o których mieszkańcy dużych miast już zaczynają stopniowo zapominać.

Historia

Brześć jest trzecim po Połocku (862) i Turowie (980) miastem na Białorusi "według wieku". Po raz pierwszy wspomniano o niej w "Opowieści o minionych latach" w 1019 r. jako o dużej, dobrze ufortyfikowanej osadzie.

Na samym początku swojej historii był on przyczyną ciągłych konfliktów między Księstwem Polskim a Rusią Kijowską, później Księstwem Galicyjsko-Wołyńskim a Wielkim Księstwem Litewskim.

Przez Brestchinę przebiegały ważne szlaki handlowe, które łączyły Europę Zachodnią z Bliskim Wschodem i Morzem Czarnym. W XIV wieku weszła w skład GDL, a później Rzeczpospolitej.

W 1596 roku w Brześciu został podpisany związek kościelny, który łączył prawosławnych i katolików. Na terenie przyszłego obwodu brzeskiego wybuchło powstanie w 1794 r., sprowokowane przez kolejną część Rzeczpospolitej. Po jego klęsce przeprowadzono reformę administracyjną. Brześć jako miasto powiatowe w różnym czasie należał do różnych obwodów: słonimskiego (od 1794 r.), litewskiego (od 1797 r.) i grodzieńskiego (od 1801 r.).

Przełomowym wydarzeniem była budowa Twierdzy Brzeskiej, która miała miejsce w latach trzydziestych XIX wieku. Miała ona stać się jedną z największych i najnowocześniejszych struktur fortyfikacyjnych na świecie. W tym samym czasie stary Brześć został zniszczony - trzeba go było zbudować na nowo w innym miejscu.

W tym samym czasie pojawiła się cała sieć nowych dróg. Jego dalszy rozwój doprowadził do powstania autostrady Brześć-Moskwa, a także linii kolejowej Moskwa-Brześć. Dzięki nim nie tylko poprawiły się połączenia komunikacyjne z innymi miastami Cesarstwa Rosyjskiego, ale także otworzyły się nowe rynki, co przyczyniło się do rozwoju lokalnej gospodarki. Na początku XX wieku Brześć stał się prężnie rozwijającym się miastem, którego populacja stale rosła (również kosztem turystów).

Wybuch I wojny światowej był ciężkim testem dla całej ludności obwodu brzeskiego. Twierdza nie pomogła powstrzymać wojsk cesarskich. Rozpoczęła się okupacja, która zmusiła wielu miejscowych mieszkańców do zostania uchodźcami. Gdy front przechodził przez obwód brzeski, wiele osad zostało zniszczonych podczas ciężkich walk pozycyjnych. Cmentarze wojskowe, a także fortyfikacje, które pozostały wzdłuż Kanału Ogińskiego i w wielu innych miejscach, przypominają nam o tych wydarzeniach.

W pobliżu Brześcia we wsi Skoki zawarto traktat pokojowy między rządem sowieckim i niemieckim. W wyniku wojny sowiecko-polskiej, powiat brzeski, kamieniecki i malorytki stały się częścią województwa poleskiego. Dopiero w 1939 r. teren ten został przyłączony do BSRR. Wkrótce ukształtował się obwód brzeski.

Historia II wojny światowej na zawsze wpisała się w heroiczną obronę Twierdzy Brzeskiej. Jednak samo terytorium regionu zostało zdobyte wkrótce po jego rozpoczęciu. Dopiero 28 lipca 1944 roku wojska Pierwszego Frontu Białoruskiego ostatecznie wyzwoliły obwód brzeski. Kolejne lata upłynęły pod znakiem industrializacji. Odwodnienie bagien pozwoliło na zwiększenie produkcji rolnej, ale jednocześnie poważnie zmieniło charakter tych miejsc.

Atrakcje

Oprócz Kamieńca Wieżego i Twierdzy Brzeskiej, w obwodzie tym znajduje się wiele ikonicznych miejsc, które warto odwiedzić. Pałac Pusłowskich może ubiegać się o pierwsze miejsce z pełnymi prawami. Powstał w XIX wieku i był uważany za jeden z najbardziej luksusowych na ziemiach dawnej Rzeczpospolitej. Pałac przypomina angielskie zamki. Druga wojna światowa nie oszczędziła tego architektonicznego cudu. Jego restauracja rozpoczęła się stosunkowo niedawno. I chociaż prace restauracyjne nadal trwają, to przynajmniej zewnętrzny blask Pałacu Puslovskich został już zwrócony.

Wkrótce będzie można zobaczyć w dawnej świetności kolejną rezydencję - Pałac Sapegów w Rużanach. Został założony pod koniec XVI wieku. Czasy sowieckie przyniosły ze sobą rozkład. Pałac był stopniowo niszczony, a park stracił część egzotycznych roślin, które stanowiły jego dumę. Jednak dzięki temu, że przyznano środki, rozpoczęto odbudowę. Jest oczywiste, że zajmie to więcej niż rok. Jednak brahma wejściowa odzyskała już swój dawny wygląd.

Nie mniej interesujący jest dawny dwór Niemcewiczów, położony niedaleko Brześcia, w miejscowości w. Skoki, choć pod względem wielkości ustępuje innym rezydencjom szlacheckim. Dobrze zachował się tu nie tylko park, ale i dwór. Zbudowany został w modnym wówczas stylu, przechodzącym z baroku do klasycyzmu, łączącym cechy obu kierunków (nawiasem mówiąc, właśnie tutaj uzgodniono istotne dla naszego kraju szczegóły świata brzeskiego). W sąsiedztwie posiadłości Niemcewiczów co roku odbywa się festiwal poświęcony tragicznym wydarzeniom pierwszej wojny światowej.

Nie mniej istotnym obiektem są ruiny klasztoru kartezjańskiego w Berezie. Klasztor został założony w XVII wieku przez rodzinę Sapegów, która była właścicielem tej ziemi. Z czasem stał się centrum kulturalnym całego regionu i słynął z zaawansowanej gospodarki. Sława nie uratowała Berezowskiego klasztoru kartezjańskiego przed upadkiem. Jego budynki zostały rozebrane na cegły, z których później zbudowano koszary. W latach 20.-1930, kiedy miasto było częścią Polski, wykorzystywano je jako obóz dla więźniów politycznych.

We wsi Gruszewka w powiecie liachowickim znajduje się dwór, który kiedyś należał do rodziny Reitanów. Jego przedstawiciele znani byli jako wybitne postacie polityczne oraz mecenasi sztuki. Właścicielami majątku byli do 1939 roku, kiedy Gruszewka weszła w skład BSRR, a ostatni właściciel majątku został wygnany do Kazachstanu. Pomimo wszystkich prób, podwórko, które nosi cechy klasycyzmu, dotarło do naszych czasów. 

Około kilometra od posiadłości znajduje się rodzinne sklepienie grobowe w stylu neogotyckim, które jest uważane za jeden z najlepszych przykładów tego stylu na Białorusi. Trudno jednak konkurować z kaplicą, która znajduje się w Zakozeli. Ten budynek to wszystko, co pozostało z rezydencji, która kiedyś należała do rodziny Ozheshko. Zgodnie z legendą kaplica służyła jako schronienie dla uczestników powstania 1863 roku po jego klęsce.

Dziś w Ishkoldi można odwiedzić jedną z najbardziej niezwykłych świątyń na Białorusi. Jest to najstarszy przykład stylu gotyckiego w naszym kraju (miejscowy kościół zachował cechy charakterystyczne dla wczesnych etapów jego rozwoju). Wystarczy już pojechać do tej wsi, położonej w pobliżu autostrady Mińsk-Brześć.

Tylko sto lat starszy od kościoła, znajdujący się w innej wsi - Czerniowcach (powiat brzeski). Został on zbudowany w 1583 roku, co czyni go jednym z najstarszych na Białorusi. Pomimo swojego czcigodnego wieku, został doskonale zachowany, przynajmniej w zakresie dekoracji zewnętrznej. Ta świątynia wielokrotnie zmieniała swoją przynależność konfesyjną.

Pińsk słynie również z świątyń. Niestety, kościół św. Stanisława, który zadziwiał współczesnych swoją wielkością i bogactwem dekoracji, został zniszczony w czasach sowieckich. Zachował się jednak równie imponujący budynek kolegium jezuickiego. Zbudowany w połowie XVII wieku, jest nadal architektoniczną dominantą całego historycznego centrum Pińska i jego głównej dekoracji. Warto również odwiedzić to miasto, aby zobaczyć jeden z największych zespołów architektonicznych w stylu barokowym, znajdujący się na Białorusi. To jest klasztor franciszkański. Jego sercem jest kościół Wniebowzięcia NMP, którego budowa została zakończona w 1730 roku.

Opowieść o świątyniach w obwodzie brzeskim byłaby niepełna bez kościoła św. Mikołaja, znajdującego się w kozańskim Gorodku. Zbudowany jest z drewna i uważany jest za jedno z arcydzieł polskiej architektury ludowej. W odróżnieniu od wielu innych drewnianych kościołów, w jego wnętrzu znajduje się bogata dekoracja, której wiele szczegółów jest również wyrzeźbionych z drewna.

Według wielu badaczy, wiek kościoła św. Nikity w Zditowie (powiat żabinkowski) wynosi ponad 500 lat! Jest to bardzo imponująca postać dla drewnianej budowli, co pozwala uznać ją za najstarszą na Białorusi.

Obwód brzeski położony jest na przełomie mórz Czarnego i Bałtyckiego. To właśnie tutaj zrealizowano pomysł połączenia ich we wspólny sposób. Pojawiło się kilka kanałów jednocześnie, przez które można było się dostać z dopływów Niemna do dopływów Prypeci. Dziś istnieje możliwość odbycia spływu kajakowego wzdłuż kanału Dniepr-Bug i kanału Ogińskiego (po drodze można nie tylko podziwiać piękno przyrody, ale także zobaczyć częściowo odrestaurowane struktury hydrauliczne).

Gwiazdy

W Brześciu urodził się ostatni król Rzeczpospolitej Stanisław August Poniatowski, a także przyszły klasyk literatury białoruskiej i polskiej Adam Mickiewicz.

Pierwszy prezydent Izraela, Haim Weizmann, pochodzi z brzeskiego voblastu, a także inny znany polityk - Menachem Begin (był premierem tego kraju, a później otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla). Warto też wspomnieć o Abrahamie Korelitzu. Ten słynny rabin i nauczyciel prawa stworzył monumentalne dzieło o nazwie "Hazon Isha", które dziś w dużej mierze określa sposób życia ultra-ortodoksyjnych Żydów.

Napoleon Orda znany jest z obrazów przedstawiających różne zabytki Białorusi, Litwy i Polski. Urodzony w 1930 roku Paweł Gorin-Kolyada był szefem Narodowej Akademii Nauk BSSR. W pobliskiej wiosce Komarovka pokazano światu Piotra Klimuka, pierwszego Białorusina, który znalazł się w przestrzeni kosmicznej.

Brześć został uwielbiony przez Julię Nesterenko, której w 2004 roku udało się rewelacyjnie wygrać "królewski" dystans na olimpiadzie w Atenach - bieg na 100 metrów. Ryszard Kapuściński znany jest jako polski dziennikarz, który nosił przydomek "Cesarz Reportażu", choć w rzeczywistości jego małą ojczyzną jest Pińsk (podobnie jak Simon Kuzniets - jeden z najsłynniejszych ekonomistów XX wieku).

Wydarzenia

Festiwal rowerowy, który odbywa się w Brześciu pod koniec maja. Styczniowe Wieczory Muzyczne i Festiwal Teatru Biała Wieża cieszą się dużą popularnością. Festiwal ekologiczny "Sporowskie pola siana" jest dobrze znany poza regionem, w ramach którego od wielu lat odbywają się zawody piłki nożnej na bagnach.

Dwa festiwale, które co roku odbywają się w Brzeszczynie: "Skoki" i "Twierdza Wygonoszańska", poświęcone są tematyce militarnej. Powinieneś koniecznie odwiedzić Motol Prysmaky Festival. Festiwal "Falcor bez Midlands" odbywa się w sąsiedniej wsi Tyszkowicz.

W okresie świąt noworocznych, posiadłość Mikołaja w Puszczy Białowieskiej cieszy się dużą popularnością. W Baranowiczach odbywa się międzynarodowy festiwal muzyki duchowej "Białoruska Fanfare" oraz festiwal "Upadek Teatru", który gromadzi dziecięce zespoły amatorskie. Zawody wędkarskie "Gati Cup" odbywają się przy zbiorniku wodnym o tej samej nazwie.

Miejscem regionalnego święta "Telekhanskiy Beshevnik" jest brzeg jeziora Vulkovskoe. Uczestnicy rajdu samochodami terenowymi "Drygwa" podbijają lasy i bagna regionu Iwatsewicza. Olmanowie słyną z festiwalu żurawin, a także z wioski. Dzielnica City Stolin raz na dwa lata zabiera plenum garncarzy.

W odradzającym się Rużańskim zamku jest festiwal "Rużańska Brama". Popularny jest również festiwal "Kamieniec Vezha". Miejscem festiwalu ekologicznego i turystycznego "Tajemnice Pribuzskiego Polesia" jest teren rezerwatu o tej samej nazwie. Regionalne święto humoru "Sporauskiye Zharaty" jest dobrze znane. Urochische Gorky koło Gantsevichi bierze udział w festiwalu bardów i karawanerów "Kraina Żurawia".

W v. Ogdemer of Drohichi miłośnicy dzielnicy przywrócili ciekawy obrządek - Derkachi. W nocy z 13 na 14 stycznia prawie wszyscy mieszkańcy Dawida-Gorodki biorą udział w karnawale, który jest znany jako Koniki. Muzeum Motola przez cały rok organizuje różne imprezy folklorystyczne związane z kalendarzem ludowym. W Maratonie Malorytów biorą udział nie tylko białoruscy, lecz również zagraniczni sportowcy.

Co przynieść

Doskonałą pamiątką wizyty w obwodzie brzeskim będą wyroby miejscowych rzemieślników, wśród których są również dość niespodziewane. Tak więc jeden z mieszkańców dzielnicy Żabinkowskiej rzeźbi pierogi (tzw. tradycyjne kubki myśliwskie) i całe płyty z drewna. W dzielnicy Gantsevichi nadal istnieje tradycja tkania pasów i produkcji ceramiki.

Jeśli chodzi o różne przysmaki, które można przywieźć z takiej podróży, to na pewno pierwsze miejsce zajmują ryby. Ponadto, warto przywieźć różne rodzaje serów produkowanych przez Mleczarnię Berezovsky, jak również przedsiębiorstwo znajdujące się w Wysokoje.

Interesujące są również produkty różnych agrushardów, które oferują na przykład kolekcje ziół (zbierane są w Puszczy Białowieskiej), miód lub niezwykłe dżemy z szyszek sosnowych. Szczególne miejsce zajmuje żurawina i różne produkty, które są produkowane na jej bazie.

Dla myśliwych najbardziej pożądaną pamiątką będą z pewnością trofea. Jednak w obwodzie brzeskim jest wystarczająco dużo miejsc, gdzie można zrobić piękne zdjęcia zwierząt. Przede wszystkim dotyczy to rezerwatu "Wygonoshchanskoje": na wiosnę fotografują letnich głupców i głuszców, a przez cały rok robią zdjęcia brodatych wymion.

Przygotowany przez Andrieja Borodina