Kościół Świętej Trójcy w Drui

Parafia katolicka w Druja została założona w 1633 r. po tym, jak kanclerz Litwy Kazimierz Lew Sapiega założył tu klasztor bernardynów.

Wieża kościoła św. Trójcy wznosi się nad parterowym budynkiem wsi, który jest zakopany w zieleni. Kościół należał do zakonu bernardynów i został zbudowany w latach 1643-1646 za pieniądze Kazimierza Lewa Sapiehgi (1609-1656), podkanclerza Wielkiego Księstwa Litewskiego, założyciela Wydziału Prawa Akademii Wileńskiej.

Świątynia znajduje się na wysokim brzegu zachodniej Dźwiny. Jest to jednowieżowa, trzynawowa bazylika. Wysoką pięciopiętrową wieżę uzupełnia kopuła figurowa (ukończona w XVIII wieku). Kościół posiada wysoką nawę centralną i dolne nawy boczne, które na głównej fasadzie pokryte są małymi przybudówkami, uzupełnionymi plastikowymi wolutami. Zewnętrzny wystrój budynku jest dość powściągliwy, co jest typowe dla wczesnobarokowych zabytków, w tym kościoła św. Wnętrze świątyni, wykonane pod koniec XVIII wieku w stylu późnego baroku i rokoka, wręcz przeciwnie, jest bujne i bogate. Główny trzypoziomowy ołtarz ozdobiony jest kolumnami, pilastrami, łukowymi pasami gzymsu i rzeźbą. stiuk ścian, kolumn i sklepień jest bardzo bogaty. Wnętrze świątyni pozostawia wrażenie lekkości, wzniosłości. 

Kościół został poważnie uszkodzony w czasie wojny i w okresie powojennym. Po wojnie świątynia została zamknięta. Formalnie był on zarejestrowany jako lokalne przedsiębiorstwo melioracyjne, ale w rzeczywistości został opuszczony i stopniowo zniszczony. W 1990 roku został zwrócony wiernym. Po długim okresie renowacji, kościół został odbudowany. Zachował się późnobarokowy ołtarz główny z XVIII wieku, kilka kaplic bocznych i część oryginalnego formowanego ornamentu na sklepieniach.

Po wschodniej stronie kościoła przylega do dwukondygnacyjnego budynku mieszkalnego klasztoru, który tworzy zamknięty dziedziniec.

Uzupełnieniem kompleksu jest łukowe ogrodzenie i brama. W pobliżu głównego wejścia znajduje się unikalny dla Białorusi pomnik wszystkich księży, którzy stali się ofiarami totalitarnych reżimów komunistycznych i faszystowskich XX wieku.