Czerwony, nieotynkowany kościół z cegły został zbudowany w 1907 r. na miejscu starego drewnianego kościoła. Zbudowano go w stylu neogotyckim według projektu wileńskiego architekta Antoniego Filipowicza-Dubowika z funduszy księdza Józefa Borodicza i dobrowolnych datków parafian.
W 1951 r. kościół został zamknięty i przeznaczony na spichlerz. Jednak już w 1956 r. kościół został oddany wiernym, a w 1957 r. kościół Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny został ponownie konsekrowany.
W cerkwi znajdują się ikony z XIX wieku. Na zewnątrz, w bocznej ścianie kościoła wmurowane są nagrobki książąt Światopełka-Mirskiego. Za absydą kościoła pod koniec XX wieku znajdował się pomnik dziecka nienarodzonego.