Z licznych cerkwi, które istniały w różnych okresach na terenie Słucka, zachował się jedynie drewniany сerkiew pw. Św. Michała Archanioła - zabytek architektury ludowej, który harmonijnie łączy cechy baroku i klasycyzmu.
Dziś nie sposób z całą pewnością stwierdzić, kiedy zbudowano drewnianą świątynię, pierwotnie poświęconą na cześć równego apostołom cara Konstantyna i jego matki Heleny (to dzięki tym historycznym postaciom chrześcijaństwo stało się oficjalną religią Cesarstwa Rzymskiego). Swoją obecną nazwę zyskał dopiero po przeniesieniu z centrum miasta na peryferie Ostrowa, do miejsca, gdzie kiedyś znajdował się сerkiew Michajłowskaja.
Wygląd świątyni jest wyjątkowy na Białorusi. To jedyny zachowany przykład słuckiej szkoły architektury drewnianej. Początkowo kościół składał się z dwóch drewnianych chat. Dopiero w 1880 roku dobudowano do niego dzwonnicę ozdobioną wysoką iglicą (miała ona zastąpić zniszczoną przez wiatr dzwonnicę). Dzięki udanym rozwiązaniom architektonicznym udało się stworzyć jeden zespół, wyróżniający się pięknem i monumentalnością, co jest bardziej charakterystyczne dla dużych kamiennych świątyń.