Klasztor św. Eufrozyny w Polatsku

Prawosławny klasztor Zbawiciela-Eufrozyny jest jednym z najstarszych i największych ośrodków prawosławia na Białorusi.

Klasztor został założony w 1125 roku przez wnuczkę księcia Wsiewołoda Bryachisłowicza (Charodeacon), Eufrozynę Połocką (1110-1173), która została uznana za świętą przez Kościół prawosławny, katolicki i unicki. W 1161 roku na zlecenie św. Eufrozyny powstała kamienna cerkiew Przemienienia Pańskiego, która przetrwała do dziś i jest zabytkiem dawnej architektury połockiej.

Wewnątrz kościoła znajdują się freski z XII wieku, które zostały odkryte podczas renowacji. W 1161 r. św. Eufrozyna podarowała tej świątyni pozłacany krzyż ołtarzowy, arcydzieło starożytnej biżuterii, wykonane na jej zamówienie przez mistrza jubilerskiego Lazara Bogusza. Krzyż zaginął w czasie Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. W 1997 r. brzeski emalier Mikołaj Kuźmicz wykonał pełnowymiarową kopię krzyża, która obecnie przechowywana jest w katedrze Przemienienia Pańskiego.

W latach 1893-1897 w klasztorze wybudowano monumentalną pięciokopułową cerkiew Podwyższenia Krzyża w stylu neobizantyjskim. W czasie wojny świątynia została znacznie uszkodzona, ale na początku lat 90. odrestaurowano budynki mieszkalne, refektarz, dzwonnicę bramną z dzwonnicą. W 1992 r. klasztor został ponownie otwarty dla sióstr zakonnych. Klasztor stał się centrum życia duchowego miasta.

Książkę Władimira Orłowa "Ad Polacka pachaushaia sveta" można kupić tutaj.